از دیکتاتوری به دموکراسی

از دیکتاتوری به دموکراسی

جنبش اعتراضی مسالمت جویانه مردم ایران، آنچه از قبل از انتخابات 22 خرداد 88 شکل گرفت و با اوج گیری دروغ و تقلب در نظام سیاسی ایران و اعلام نامنصفانه محمود احمدی نژاد به عنوان پبروز انتخابات، در لایه های عمیق جامعه جوان ایران ریشه دواند و شکلی منسجم به خود گرفته است در شرایط نفس گیر و سرنوشت سازی قرار دارد.

میرحسین موسوی، آنگونه که تصور می رفت و نشانه های فراوانی هم در تایید آن وجود داشت، پیروز قطعی انتخابات بود و به سرعت، دولت محمود احمدی نژاد را طی بیانیه هایی غیرقانونی، نامشروع و ناشی از تقلب خواند و جمعیت میلیونی مردم معترض به نتایج انتخابات با حضور آرام و مسالمت آمیز در خیابانهای تهران بر این نگرش صحه گذاشتند؛ امری که از سوی حاکمیت با بدترین انواع واکنش و خشن ترین رفتارها مواجه شد و بعد از گذشت چند روز، پیام مستقیم عالی ترین مقامهای حکومت به مردم یک چیز بود: "سرکوب".

از آن روزها تا امروز کمی کمتر از 7 ماه گذشته است و فعالیتهای اعتراضی مردم ایران که میرحسین موسوی آنها را رهروان «راه سبز امید» می خواند با شناسنامه «جنبش سبز» فراز و نشیبهای بسیاری داشته است. مردم ایران در این مدت، با حمله و برخوردهای خیابانی، دستگیریهای فله ای، زندان، سرکوب، شکنجه و قتل مواجه شدند و حکومت عمدتاً از پذیرفتن مسوولیت عمده آسیبهای جانی ای که به مردم وارد شده است طفره رفته و اخیراً به صورت تلویحی آنها را به عوامل بیگانه و در نهایت به نیروهای خودسر نسبت داده است.

دامنه این موضوعات در اقشار مختلف مردم هر روزه مورد بحث و کنکاش است و رفتارهای خشن حکومت نیز واکنشهای بعضاً خشمگینانه را در پی داشته است.
خشونت عرصه ای است که حکومتها در آن برنده اند و خود را برای آن از هر جهتی آماده کرده اند. این وبلاگ در شرایط سرنوشت ساز کنونی، به بازخوانی کتاب «از دیکتاتوری به دموکراسی» اثر خواندنی و مهم جین شارپ در زمینه مبارزه با دیکتاتوری به شیوه مسالمت آمیز و پرهیز از انواع خشونت می پردازد تا شاید زمینه ای جدید برای هر چه غنی تر شدن محتوای جنبش سبز ایران و جلوگیری از گسترش دامنه خشونت و خاموش کردن شعله های آن که معدود افراد به شعله ور شدن آنها علاقمندند، فراهم شود.
امیدوارم این موضوع هر چه بیشتر توجه فعالین سپهر مجازی را به خود جلب کرده و آینده ای روشن تر برای جامعه ما، ایران عزیز رقم بزند.